Oftewel: schaken in Béthune. Net na de Kerst is er elk jaar een schaaktoernooi in Béthune, een stadje in Noord Frankrijk met een fraai historisch centrum inclusief Belfort (als echte schaak-nerd natuurlijk niets van gezien), een gezellige kerstmarkt vol lekkernijen (niets van geproefd) en één van de meest gehorige hotels van Frankrijk (zal je net zien, daar wél alles van gemerkt: vooral het wat de Vlamingen blijkbaar “bedspringen” noemen was vele kamers verder goed te horen).
Een twintigtal Zeeuwen stond op de deelnemerslijst. Vooral veel jeugd, maar ook veteranen als Hans Groffen en ikzelf (oudste uiteraard beleefdheidshalve als eerste genoemd).De C-groep werd een jachtterrein voor de Zeeuwse aspirant-broodschakers en – schaaksters. Een eerste prijs voor Fardin Hematyar (Landau), een derde prijs voor Eliza de Jong (Goes) en leeftijds- of ratingprijzen voor Nina de Putter (Terneuzen), Mare Morote en Mathijs Dubbeldam (beiden Landau). En ook SKS-ster Laura Tiggelman slaagde erin om haar karige zakgeld wat aan te vullen met een ratingprijs.
De vierde SKS-er die in Frankrijk meespeelde eindigde weliswaar buiten de prijzen, maar met een score van 4 uit 9 liet Vincent Tiggelman zien dat hij af en toe best een aardig potje kan schaken. Hij kwam zelfs als een raket uit de startblokken en won zijn eerste twee partijen. Het gevolg daarvan was wel dat hij een reeks sterke tegenstanders kreeg en de score stokte dan ook totdat hij de laatste twee ronden weer toesloeg. Vooral de slotstelling van zijn laatste partij was er één om in te lijsten.
Vincent Tiggelman - Sander Pouliart
Na lang nadenken had Vincent hier 63. c4 gespeeld. Dat leverde niet alleen een applausje op van Hans Groffen, zijn tegenstander was zelfs zo onder de indruk dat hij gelijk opgaf! Inderdaad mag zwart de loper niet pakken omdat dan de e-pion doorloopt, maar ook na 63. .., Kd3 64. e6, Lxc4 65. e7, Lf7 66. Lg1 wint wit makkelijk met Kc5-d6-c7-d8.
Ook Laura had haar mooiste prestatie tot de laatste ronde bewaard. Lang had ze met de rug tegen de muur gestaan in haar partij tegen de speler met de op 2 na hoogste rating in de groep, maar toen die even verslapte was ze er als de kippen bij om haar toren en dame actief neer te zetten. Beide spelers hadden intussen minder dan 5 minuten bedenktijd en omdat dit de laatste partij was die nog bezig was in de C-groep stond er ook het nodige publiek rond het bord. In onderstaande stelling had haar tegenstander net 56. Ld8+ gespeeld, ongetwijfeld in de overtuiging dat hij na 56. Kxd8, Dg8+ remise door eeuwig schaak kon afdwingen.
John Gibson - Laura Tiggelman
Na enig nadenken speelde Laura echter 56. .., Kc8!! Niks eeuwig schaak! De partij ging verder met 57. Kf4, Dd2+ 58. De3, Dh2+ hier en ook bij de volgende zetten wint het ruilen van de dames eenvoudig, maar zwart is uit op bloed 59. Kg5, Tg2+ 60. Lg4, Dh7 61. Lf6, Df5+ !! Een plaatje! Wit wist geen zet meer te verzinnen en ging door zijn vlag. Hiermee kwam Laura op 5 punten.
Waar de jeugd dus tamelijk succesvol was, gold voor Hans en mijzelf eerder een andere vertaling van de titel “Echecs à Béthune” : mislukkingen in Béthune. Ik kan mij tenminste niet voorstellen dat Hans tevreden was met zijn score van 4 uit 9. Enig lichtpuntje was wellicht zijn partij tegen Nathalie Bacrot. Voor het slot van die partij, een fraaie doorbraak met meerdere pionoffers, meende Hans in aanmerking te komen voor een schoonheidsprijs. Een prijs waarop overigens ook zijn tegenstandster aansprak had kunnen maken, zij het om andere redenen. Verder liet Hans vooral goede stellingen in remise verzanden en werden gelijke stellingen nog verloren. Ikzelf had een beetje hetzelfde probleem. Als ik in het laatste speeluur wat scherper was geweest dan had ik makkelijk één of anderhalf punt meer kunnen scoren, nu kwam ik maar tot 4,5 punt. Gebrek aan conditie of een onomkeerbaar gevolg van het ouder worden? Samen met Hans naar de sportschool of berusten in het onvermijdelijke? Hans en mezelf kennende zal het wel het laatste worden....
Toch was het niet alleen maar kommer en kwel in de langere partijen. Als de stelling maar niet al te ingewikkeld was, kon er nog wel eens water uit steen worden geperst. Vooral het einde van mijn partij in de achtste ronde stemde tot tevredenheid. Lang, héél lang stond ik iets beter, zonder dat het echt genoeg was om te winnen. Maar in onderstaande stelling gaf zwart net een schaakje teveel.
René Tiggelman - Jonathan Di Cosmo
Na 60. .., Kg8 is het niet duidelijk hoe wit verder moet komen, maar zwart zag een afwikkeling naar een gelijkstaand pionneneindspel. Na 60. .., Tf1+? 61. Ke5, Kg7 62. g6, Te1+ 63. Kd6, Txe7 64. Kxe7, fxg6 hadden we inderdaad elk nog maar één pion over, maar na 65. f6+ stond het toch niet helemaal gelijk.....
Ondanks de matige eigen score en een beroerd hotel was het toch een geslaagde mini-vakantie. De jeugd had de grootste lol samen en wist zowel in als buiten de speelzaal regelmatig wat te scoren. Sommigen op de bowlingbaan, anderen bij de prima bakker die net beneden de speelzaal was.....
(let ook op de fraaie techniek van Nick Dubbeldam, rechts in beeld)
