Door Ricardo Klepke
Op een kleddernatte vrijdagavond vertrokken drie auto’s naar het stadje Axel, nabij de Belgische grens. Mogelijk was dit de laatste keer dat de Souburgers tol betaalden om te kunnen schaken, gezien de kabinetsplannen om de Westerscheldetunnel vanaf 1 januari 2025 tolvrij voor personenauto’s te maken. Het scheelt toch zo’n 30 euro. Bij McDonald’s Terneuzen kan je voor zo’n bedrag maar liefst vijf McPlants kopen. Niet dat ik zo’n aankoop adviseer natuurlijk. De Veggie McChicken en de Veggie Nuggets vind ik namelijk smakelijker. Nu terug naar de wedstrijd.
Rond 19:50 uur werd er druk geschaakt in de OBS Prinses Marijkeschool. De Axelse jeugdafdeling floreert en er zijn voldoende vrijwilligers om dit in goede banen te leiden. Een kwartier later was er van deze jofele sfeer weinig over, want tot bedroefdheid van mijzelf blijkt Landau niet over een seniorenclubavond te beschikken. In een zijkamer – vermoedelijk de personeelskamer – bleven acht schakers over.
Op basis van de gemiddelde teamratings was Souburg onmiskenbaar favoriet. Landau had een gemiddelde van 1832, terwijl wij er zo’n 350 punten boven zaten. De wedstrijd had op papier een walk-over moeten zijn, maar in de praktijk bleek Landau taaier dan verwacht.
Aan bord 1 speelde ik tegen Fardin Hematyar (1932). Het lot had besloten dat Fardin onverwachts – maar tot zijn vreugde – tickets had gekregen voor het Amsterdam Dance Event. Dit zou later op de avond plaatsvinden. Om zijn teamgenoten niet in de steek te laten, besloot Fardin toch te spelen. Er zou echter wel geblitzt worden, zo werd vooraf aangekondigd. Zo gezegd, zo gedaan. In de openingsfase onderschatte Fardin een penning, wat even later twee penningen werden. Dit resulteerde in kwaliteitsverlies en dat resulteerde direct in overgave. Een miniatuurtje van 19 zetten.
Over miniatuurtjes gesproken... Aan bord 2 was René weliswaar langer bezig dan ik, maar hij had er wel vier zetten minder voor nodig. Arjo Arendse (1881) speelde de ruilvariant van het Frans, wat normaliter niet een variant is die in één adem wordt genoemd met miniatuurtjes. De witte opzet oogde wat vreemd aan: b2-b3, Lc1-b2 en Pb1-a3. René koos voor de traditionele aanpak: witveldige lopers ruilen, loper op d6 planten, dame naar de koningsvleugel brengen en het paard via f6 en h5 naar f4 manoeuvreren. Dit paard werd vervolgens op h3 geofferd en een zet later op f2. Einde partij.
Omstreeks 21:15 uur stond het 2-0 voor Souburg en was het wachten op de rest. Bijna anderhalf uur later waren René en ik nog steeds aan het wachten, dus u begrijpt dat de Axelse taaiheid vooral aan de staartborden zat.
Bord 3’er Jos speelde zijn gebruikelijke opening en stond al vrij snel beter. De witte stukken loerden naar g7, waar de zwarte koning steeds paniekeriger uit z’n ogen keek. Toen de knock-outslag binnen handbereik leek, gleed Jos uit over een bananenschil. Zijn tegenstander (Rahul Hotwani, 1823) kwam terug in de wedstrijd! Er kon op een gegeven moment een stuk gewonnen worden, maar dan zou onze dokter in ruil twee pionnen en een actievere dame krijgen. U begrijpt: vage compensatie. Rahul maakte gelukkig geen gebruik van deze variant. Jos kon opgelucht ademhalen en wist niet veel later het volle punt te pakken. Toch het geluk dat hij twee borden naast mij zat, zie Jos’ verslag van de vorige KNSB-wedstrijd. Matchwinner!
Aan bord 4 had Roeland de eervolle taak om het vierde bordpunt binnen te harken. Aäron Zootjes (1696) stond echter de gehele partij – nja, tot de laatste paar zetten – beter. De Weense opening kwam op het bord, wat eigenlijk het Koningsgambiet is, maar dan eerst met Pc3. Hoe het precies gebeurde weet ik niet, maar binnen enkele zetten stond Roelands dame op h1 te rillen van angst. U denkt (of hoopt) dat Roeland wellicht een toren had geslagen, maar die stond gewoon veilig op g2. Geen compensatie, wel een bijzondere stelling – alleen niet in positieve zin. Wonder boven wonder – wat tevens als woordgrap bedoeld is, zie wederom Jos’ verslag van de vorige KNSB-wedstrijd – wist Roeland zich terug te knokken. Het was duidelijk dat hij handiger in tijdnood is dan zijn jongere tegenstander. Een tactiekje hier, een trucje daar. Souburg kon huiswaarts keren met een mooie 4-0 overwinning.