In de laatste ronde van de avondcompetitie boekte SKS A een redelijk eenvoudige overwinning op Terneuzen A. Oké, invaller Erik Wolf ging dan wel in tijdnood ten onder maar op de overige borden werd er overtuigend gewonnen.

Als eerste was volgens mij Jos klaar. Na een onschuldige opening creëerde zijn tegenstander Sven de Putter vooral voor zichzelf wat problemen. Problemen die hij ondanks lang nadenken niet kreeg opgelost. De vraag was uiteindelijk alleen nog of de ineenstortende witte stelling of de schaakklok de beslissing zou brengen. De klok won.

De 0-2 zette ik zelf op het scorebord. Soms heb je het gevoel een prima partij te hebben gespeeld, slechts af en toe wordt dat gevoel achteraf bevestigd door de computeranalyse. Dit was zo’n partij. Jaap Dekker kwam met wat ruimtegebrek uit de opening en dat beetje ruimte dat hij had raakte hij ook nog eens langzaam maar zeker kwijt. Na het uitlokken van een verzwakking op de damevleugel gevolgd door een snelle switch naar de andere kant van het bord was mat onvermijdelijk.

Terneuzen wist de eer te redden toen, zoals eerder al vermeld, Erik zijn koning moest omleggen. Na volgens eigen zeggen een klein foutje in de opening moest hij alle zeilen bijzetten om niet snel mat te worden gezet. Lang ging dat goed, maar toen ook de bedenktijd een rol ging spelen (het speeltempo van 1 uur + 30 sec blijft lastig) ontglipte hem een blunder die direct het einde van de partij betekende.

Als laatste was Roeland nog bezig. Alhoewel de partij tegen Kees Freeke duidelijk de kenmerken had van de Siciliaanse Drakenvariant, deed het de Souburgers toch ook veel aan Frans denken. Roeland dacht regelmatig lang na, maar die bedenktijd bleek goed besteed. Ergens werd een stuk gewonnen en aan het eind mocht Freeke gewoon een nieuwe dame halen omdat hij toch mat zou worden gezet.

Gelukkig deed zo’n 50km noordwaarts Denk en Zet wat het moest doen: ze wonnen met 3-1 van Landau en werden zo kampioen in de eerste klasse van de avondcompetitie. Ik moet niet denken aan de vele verontschuldigingen die ik richting Scherpenisse had moeten sturen als wij na een zo matig seizoen op de valreep alsnog eerste waren geworden. Nu kan ik tenminste zonder enige scrupules afsluiten met welgemeende felicitaties aan Denk en Zet dat het hele seizoen boven verwachting presteerde. Proficiat!