Afgelopen vrijdagmiddag is ons erelid, maar bovenal onze (schaak-) vriend Ronald Steijn na een langdurige ziekte op 63-jarige leeftijd overleden.
Kort na de start van onze vereniging vroeg de oprichter Jean de Decker enkele jeugdige leden van Schaakvereniging Vlissingen om bij Souburg in de interne competitie te komen spelen. Onze club had toen maar een tiental leden en uitbreiding zou de levensvatbaarheid van de jonge schaakclub vergroten.
Een van deze spelers was Ronald, die al snel overging van de Schaakclub Vlissingen naar de Schaakclub Souburg (SKS). Deze overgang vormde het startpunt van een schaakcarrière, een actief en productief lidmaatschap, een gezamenlijk schaakleven en verschillende vriendschappen.
Ronald was een goede speler. Hij was geen theoreticus; niet iemand die de laatste snufjes van een bepaalde opening op het bord toverde. Maar hij had een goede kijk op het spel en was vooral een handig en gevaarlijk tacticus. Hij werd in 1983 en 1991 clubkampioen. Ronald speelde jaren in ons eerste team en vele malen in het persoonlijk kampioenschap van Zeeland. Ook speelde hij in andere toernooien, zowel binnen als buiten Zeeland. Mooie herinneringen bewaren we aan het Nederlands Kampioenschap Snelschaken voor Clubteams in Beverwijk. Hetzelfde geldt voor het tweetallentoernooi in Roosendaal en de weekendtoernooien in Den Haag.
Ronald was een clubman in hart en nieren, iemand die zijn lidmaatschap niet uitsluitend uitdrukte in het schaken, maar evenzeer in de uitbouw van onze vereniging. Zo was hij bestuurslid, teamleider, medeorganisator van vele SKS-toernooien, begeleider en chauffeur van de jeugd naar vele en verre toernooien en initiatiefnemer van een bezoek door een groep SKS-leden aan de schaakclub van Jean de Decker, die later in Spanje woonde.
Maar vermoedelijk zag hij zelf als zijn belangrijkste bijdrage aan onze club alles wat met ons clubgebouw te maken heeft. Talloze klusjes heeft hij gedaan. Maar ook bij onze grotere projecten (bovenverdieping, extra toilet, nieuwe vloer, nieuwe kozijnen, etc.) dacht en hielp hij mee. Hij was terecht enorm trots op ons gebouw. Zonder hem zou het er nu anders en ongetwijfeld minder hebben bijgestaan.
Een goede schaker en een clubman in hart en nieren, maar bovenal was Ronald een bijzonder aardig mens: iemand die altijd bereid was de club en anderen te helpen, iemand waar je van op aankon, vriendelijk en uitermate bescheiden. En, positief en humorvol. Zijn daverende lach verstomt voor ons niet!
Vaarwel Ronald, we zullen je missen…
Bestuur SKS
Ronald nadat SKS hem het erelidmaatschap verleende