Door Jos van der Kaap
Toen ik werd gevraagd een verslag over deze wedstrijd te schrijven was mijn eerste ingeving "Nee, hieraan wil ik nooit meer terugdenken". Mijn tweede ingeving was een erg "over-the top verslag" te schrijven. Maar uiteindelijk besloot ik dat het beter zou zijn een rationeel en objectief verslag te schrijven.
Zoals Donner schreef na een nederlaag tegen Hans Ree: "Nadat ik deze partij geheel beheerst had opgegeven en in de beste Angelsaksische traditie mijn tegenstander de hand had gedrukt, rende ik naar huis, waar ik mij brullend en krijsend op mijn bed wierp en de dekens hoog over mijn gezicht heen trok. Drie dagen en nachten werd ik bezocht door de Erinyen. Daarna stond ik op, kleedde mij, kuste mijn vrouw en overwoog de stand van zaken."
Ik denk dat de essentie van dit citaat de boodschap is dat we de overdrijvingen en dramatiseringen voor ons moeten houden en naar de buitenwereld een rustige, relativerende houding moeten aannemen.
Overigens werpt dit citaat ook meer licht op de reden dat dit verslag pas enkele dagen na de wedstrijd is geschreven.
Hoe dan ook, met doffe berusting moeten we dus de kille cijfers van de ranglijst in ogenschouw nemen en accepteren wat niet ongedaan gemaakt kan worden.
Wat duidelijk werd, is dat na deze wedstrijd niets meer hetzelfde kan zijn, en de betrokkenen met het resultaat in hun ziel geëtst als schaduwen van hun vroegere zelf de thuisreis moesten aanvaarden.
Aldus, de dato 7 oktober van het jaar des Heeren 2023 stond de wedstrijd tegen Dordrecht gepland. De eerste Tekenen van wat er stond te gebeuren zijn achteraf maar al te duidelijk. Zo moest het team zijn grote Aanvoerder door vele wedstrijden node missen. Daar hij tevens vaak ook fungeert als Vervoerder, moest het vervoer ook alternatief worden geregeld. Dit werd nog extra ingewikkeld door storingen bij de spoorwegen, die we achteraf ook herkennen kunnen als een 2de Omen. Het team diende zich te vervoegen in wat normaal gesproken niet anders beschreven kan worden als "een alleraardigst buurtgebouwtje" op een "aangename nazomer dag”. Ondanks de eerdere 2 Omina waren de ongelukkige teamgenoten zich er toen nog niet bewust van dat deze als aangenaam ervaren temperatuur het 3de Omen was, de voorbode van het Inferno waarin wij geroosterd zouden worden.
Vier teamgenoten, bekent staand als zeer verdienstelijke schakers onder hun Aardse namen: "Roeland", "Jeroen", "Roel" en "Henrik", verdedigden zich met hand en tand. Zij zijn het die onze Eer gered hebben. Zij zijn het die erin zijn, zijn geslaagd te ontkomen aan het Inferno dat de rest van het team trof.
Een overwinning kon echter niet behaald worden ondanks grote inspanning. Zij behaalden allen een Remise, het Vagevuur van het schaakspel: de tussentoestand tussen winst en verlies .
Dan rest nog ze zware taak te berichten over de resterende vier team leden, die ook dit Schaak-Purgatorium niet vermochten te bereiken.
Een waarschuwing aan de onschuldige lezer: u kunt nu nog stoppen met lezen. Om Dante te citeren:
"Lasciati ogni speranza, voi ch’intrate (‘Laat varen alle hoop, gij die hier binnentreedt’)".
Over het lot van hem die ik ken als "Paul " is mij het minste te bekend. Maar het verdriet om zijn Nederlaag brengt de tranen in mijn ogen. Hij, die onbezoldigd was ingevallen voor de Aanvoerder, die met leeuwenmoed de onmogelijke taak op zich had genomen hem te vervangen die eigenlijk niet te vervangen was, had toch een beter lot verdiend? Met een brok in mijn keel zie ik hem nog zitten: tanig, kaarsrecht, vastberaden. Uit de overlevering heb ik zelfs gehoord dat er winstkansen waren. In de tabel zie ik echter alleen een kogelronde 0.
Ondanks alle emotie moet het verslag verder, en ik kan niet verbloemen: hoe dieper wij in de Put afdalen, hoe erger het wordt.
Rillingen lopen over mijn rug als ik bedenk welke gruwelijke nachtmerries hij die ik ken als "Robin" overgehouden moet hebben aan zijn partij. Zijn tegenstander, IM Mark Timmermans, is op lichess wel bekend onder het alterego "BeepBeepImAJeep" en staat tevens bekend om zijn voorkeur voor de Sokolski opening, 1.b4, ook wel bekend als de Orang Oetan. Ik kan mij dan ook bijna niet voorstellen dat wat er over is van de oude "Robin" na deze partij niet geplaagd wordt door gruwelijke nachtmerries, waarin hij rent over een kale vlakte en achtervolgt wordt door een luid claxonnerende Jeep die wordt bestuurd door een manisch lachende Orang Oetan. Houd moed Robin! Ik heb gehoord van een behandeling genaamd EMDR waarmee goede resultaten beschreven zijn bij post-traumatische stress-stoornissen.
Ik wil eigenlijk stoppen met schrijven, maar ik moet verder, het moet! De wereld moet kennis kunnen nemen van het Lot van hem die ik ken als "Rogier", al was het maar omdat hij dan niet helemaal voor niets heeft doorgemaakt wat blijkbaar voorbestemd was. Want met als tegenstander een manspersoon getooid met de naam "De Wilde" kunnen we hier toch eigenlijk niet anders dan spreken van Predestinatie. En inderdaad, wat een pijn moeten de zwarte stukken tijdens deze partij gevoeld hebben. Was het mijn verbeelding of zag ik aan het einde van de partij donker bloed over het gelaat van de zwarte koning lopen? Letsel of bittere tranen? Of wellicht een zinsbegoocheling door de tranen in mijn ogen bij het zien van de stelling van hij die bekend stond als "Jos".
Zijn ogen stonden als Doodse Poelen in zijn hoofd. De angstaanjagende wezenloosheid die hierin te lezen was, kan slechts doen vermoeden welk een peilloze leegte in de ruimte erachter aanwezig moet zijn geweest. De kwaliteit van zijn zetten was dan ook navenant.
Op de terugreis trachtten wij nog positieve punten over deze wedstrijd te vinden. Een van de punten die werd gevonden, na de vorige 6-2 nederlaag zonder overwinning, was: "we zijn constant".
Slechts bij thuiskomst drong de verschrikkelijke betekenis hiervan bij mij door. Wij moeten de keten verbreken de volgende wedstijd. Indien er een derde 6-2 nederlaag aanstaande zou volgen, betekent dit een reeks van 6-6-6, het getal van het Beest....En aan wat ons dan te wachten staat durf ik niet eens te denken.
Dordrecht 1-Souburg 1 6-2
1. Lennard den Boer (2170)-Jos van der Kaap (2216) 1-0
2. Rik de Wilde (2187)-Rogier van Gemert (1912) 1-0
3. Mark Timmermans (2403)-Robin Bosters (2079) 1-0
4. Arjon Severijnen (2083)-Henrik Westerweele (1953) remise
5. Freek Schouten (2089)-Jeroen Hekhuis (2120) remise
6. Roland van Keeken (2016)-Roeland Alders (2010) remise
7. Ben Sitton (1807)-Paul van Rooijen (1860) 1-0
8. Jacques Hennekes (2023)-Roel Schroevers (1741) remise