In de wedstrijd tussen SKS A en SKS B lagen vooraf reeds alle voordeeltjes bij het A-team. Niet alleen telde het voor hun als een uitwedstrijd (met de felbegeerde consumptiebonnen als welkome bonus!), ook had Bert, de 1e bordspeler van SKS B, het op zich genomen om de 4e bordspeler van SKS A, Roeland, te helpen met het dichten van zijn aan alle kanten lekkende openingsrepertoire. Bert nam deze taak zeer serieus, want nadat het bij Roeland toch weer fout was gegaan en hij blij mocht zijn met een zeer genereus remiseaanbod van Albert, kreeg hij van Bert een uitgebreide masterclass waarin de oude meester alle finesses van de variant toonde aan de aandachtig knikkende leerling.
Bert had hier overigens alle tijd voor, want ook zijn eigen opening was nou niet bepaald een succes. Tegen René kwam hij al snel in de problemen. Bovendien had hij de pech dat René de jeugd de laatste weken les had gegeven over de “dubbele aanval”, dus toen de mogelijkheid voor een paardvork gevolgd door een aftrekschaak zich voordeed, was René er als de kippen bij om de zwarte dame van het bord te meppen.
Henrik kreeg al snel een goede stelling tegen Carl. Het gerucht gaat dat Carl nog ergens een goede kans heeft gemist, maar voor de meeste toeschouwers leek het toch een regelmatige overwinning voor de SKS A speler.
Max had het 960-Chess toernooi aan het begin van het seizoen gemist en te oordelen aan het enthousiasme waarmee hij zijn loper van c1 omspeelde naar g1 leek het of hij daar spijt van had. Jeroen wist wel raad met de geboden ruimte. Na een leuk grapje met een ongedekte dame die niet geslagen mocht worden op straffe van mat was de partij beslist.
Al met al dus een ruime overwinning voor SKS A dat nu een half bordpuntje achter Goes op de 2e plaats van het tussenklassement staat.
SKS B – SKS A
Bert Henderikse (1937) – René Tiggelman (2173) 0-1
Max Toetenel (1861) – Jeroen Hekhuis (2093) 0-1
Carl Schoor (1744) – Henrik Westerweele (1957) 0-1
Albert Vermue (1704) – Roeland Alders (1955) rem