Voor het ingaan van de laatste ronde had het eerste team nog kans op het kampioenschap. Dan moest het zelf ruim winnen en de nummer één Charlois Europoort uit Rotterdam moest verliezen.

Al snel was duidelijk dat er in Terneuzen niets te halen viel. Collin Boelhouwer verloor snel van Quinten Ducarmon, nadat hij erg goed had gestaan in een zeer scherpe variant van een Siciliaan. Daarna maakte de teamleider Roeland Alders nog wel de gelijkmaker, maar op de rest van de borden zag het er erg somber uit. 

Corné Boogaard liep achter de feiten aan en ook Robin Bosters stond niet goed. Verder had Koos Zomer zich vergist en leek het een kwestie van tijd voordat hij kon opgeven. Jeroen Hekhuis had weinig in te brengen tegen de rustig spelende Jan Breukelman en verloor. Pluspunt was dat René Tiggelman zijn ongeslagen status behield. Tegen Matthieu Freeke werd een correcte remise behaald. 

Bij een 4,5-1,5 tussenstand mocht Robin erg blij zijn met zijn behaalde remise tegen Kees Freeke, volgens de website van Erasmus de minste van de twee Freeke brothers. En paardeindspel met 2 pluspionnen was niet besteed aan de Terneuzenaar en Robin kon remise houden. Koos was nog als laatste klaar, terwijl hij als eerste verloren stond. Zodoende een minder goede afsluiting van het seizoen als gepland. Des ondanks mag men best tevreden zijn met een tweede plaast.

[b]Terneuzen-Souburg 6-2:[/b]

1. Matthieu Freeke (2320)-René Tiggelman (2235) remise

2. Jan Breukelman (2181)-Jeroen Hekhuis (2041) 1-0

3. Quinten Ducarmon (2110)-Collin Boelhouwer (2064) 1-0

4. Kees Freeke (1694)-Robin Bosters (1998) remise

5. Jordi Gernaert (2013)-Henrik Westerweele (1931) 1-0

6. Albert-Jan Breukelman (1901)-Koos Zomer (2010) 1-0

7. Daniel Lansay (1932)-Roeland Alders (1925) 0-1

8. Gosse Kamminga (1884)-Corné Boogaard (1957) 1-0