Het eerste team heeft zichzelf in de zevende ronde van de landelijke competitie een slechte dienst bewezen. In Souburg werd tegen het op papier mindere team van Voorschoten 2 met 5-3 verloren.
Het begon allemaal nog wat rustig. De topborden speelden allemaal remise. René had met de zwarte stukken nooit kans op meer. Op het einde beging hij nog een foutje waarmee wit zelfs misschien nog had kunnen hopen op meer dan een remise. De witspeler maakte zelf echter direct een foutje terug en daarmee werd de vrede getekend.
Robin, aan het tweede bord, had misschien een iets betere stelling, maar volgens mij was de gehele partij in evenwicht waarmee een puntendeling een logisch vervolg was.
Op het derde bord had Jeroen het moeilijk. Zijn dame was in een soort van web beland en leek gevangen te worden. Na lang nadenken koos Jeroen zijn tegenstander voor een zetherhaling. Jeroen kon niet anders dan hierin meegaan, want iets anders was killing. Overigens had Jeroen zijn dame het waterloo moeten vinden. Een gelukje voor Jeroen.
Teamleider Roeland wist zijn partij wel te winnen. In een wat ongebruikelijke Svesnikov won hij een pion en daarna de partij.
Met de rest nog bezig zag het er goed uit. Paul stond weliswaar verloren, maar daar tegenover stonden prima stellingen van Bert en Rogier. Henrik had net een remiseaanbod gehad en daarmee leek het erop dat we toch wel een overwinning konden gaan boeken. Toen ging het mis. Henrik speelde door en delfde het onderspit in de tijdnood. Dit was nog niet het ergste. De match kende een bizarre wending en wel aan het achtste bord. We hebben de speler in kwestie bereid gevonden zijn verhaal te doen.
Door Bert Henderikse
De partij Bert Henderikse - Chris Gerritsen. Bizar? Nee! Bizar in het kwadraat!
Wit: Bert Henderikse (Souburg 1, 1826)
Zwart: Chris Gerritsen (Voorschoten 2, 1740)
KNSB-competitie 2021/2022, zevende ronde, 2 april 2022
Stelling na 39. ... Txa2
In de diagramstelling heeft de speler van Voorschoten met de toren van a8 op a2 een pion geslagen. Hij laat dat op een correcte manier vergezeld gaan van een remise-aanbod. Psychologisch gezien heel sterk, maar schaaktechnisch niet echt gefundeerd. Na 40. Lxc3 Ta1+ (Txb2 verliest simpel een stuk) 41. Kg2 bxc3 42. Tc2 staat zwart totaal verloren. Na het eenmalig dekken van de c-pion volgt immers Pf6+ en Pxd5, waarna ook de c-pion verloren gaat (40. ...Ta7 41. Pf6+ Kg7 42. Pxd5 geeft dezelfde materiaalverhouding).Waarom was het remise-aanbod van zwart dan psychologisch sterk? Bert zei na afloop van de partij: “Ik had waarschijnlijk nog een aantal seconden op de klok en had al een enkele keren vrijwel á tempo moeten spelen. Ik verstond niet wat hij zei en reageerde met zoiets als ‘Sorry?’. Mijn tegenstander herhaalde zijn remise-aanbod en toen zag ik dat mijn ‘vooruitberekening’ niet klopte, want in plaats van stukverlies na 40. ...Txb2 had hij immers 40. ...Ta1+. Ik keek nog even en merkte toen dat mijn vlag op vallen stond.” Van alle goede geesten verlaten speelde Bert (in plaats van het winnende 40. Lxc3 - zie hierboven) onmiddellijk 40. Txa2?, waarna het na 40. ... Pxa2 inderdaad gewonnen is, maar dan wel voor zwart!!Na 39. ...Txa2 kon de partij drie uitslagen krijgen: remise bij acceptatie van het aanbod, winst voor ons met 40. Lxc3 en verlies. Wit ‘koos' voor het laatste. Bizar!Maar er was meer aan de hand! Toen Bert na meer dan een kwartier ‘nadenken’ (= wennen aan het onvermijdelijke resultaat) op de 43e zet teleurgesteld opgaf, deelde René hem doodleuk mee dat het maar goed was dat Bert na de blunder 40. ... Txa2 geforceerd zou verliezen! Hij en tenminste twee andere Souburgers hadden gezien wat beide spelers was ontgaan, namelijk dat voordat 40.... Txa2 was voltooid, Bert’s vlag was gevallen. Doordat er enkele zetten niet genoteerd waren, was hen dit niet opgevallen. Stel dat er na de blunder 40.... Txa2 geen geforceerde winst voor zwart had ingezeten -en ze dus verder hadden gespeeld- dan was óf het Souburgse contingent in ernstige gewetensnood geraakt óf was, als Voorschoten het ontdekt had, een juridisch ‘gevecht’ voor de KNSB ontstaan, waarbij het functioneren van de wedstrijdleider onder hevige kritiek was komen te staan. Want wat was hij op het moment supreme aan het doen? In plaats van de tijdsoverschrijding te constateren, zat hij te spelen en een winstpunt voor Souburg binnen te halen.! Bizar? Nee, bizar in het kwadraat!
Erg bizar dus zoals Bert ook vertelde. De wedstrijdleider had best aanwezig kunnen zijn bij de betreffende partij. Echter is het lastig als je ook zelf speelt om overal te kijken. Wedstrijdleider is tegenwoordig een zware taak hoor. Overigens is het maar de vraag of Voorschoten in beroep kon gaan. Het bewijs werd door Bert zijn tegenstander direct teniet gedaan door een zet te doen. De zwartspeler overigens te winnen en daarmee was de kous ook wel af.
Voor ons was dit de ommekeer want zo werd het 3,5-2,5 voor Voorschoten en anders voor ons. Met nog twee partijen bezig een onbegonnen werk voor ons om nog een matchpunt uit het vuur te slepen.
Rogier zag niet meer hoe hij moest winnen in een toreneindspel met een pion meer. Goed gezien achteraf, want de engine gaf ook 0,0 aan. Daarvoor had het moeten gebeuren. Enkele mooie mogelijkheden voor het binnenhalen van een vol punt werden helaas gemist. 4-3 achter dus.
Zoals ik eerder ook al meldde stond Paul een stuk achter. Hij kwam nog een heel eind, maar op het laatst was het ontstane pionneneindspel totaal verloren.
Weg titelkansen. Erg jammer want Sliedrecht had verloren, waarmee we op gelijke hoogte konden komen. Volgend jaar maar weer derde klasse.
Souburg 1-Voorschoten 2 3-5
1. René Tiggelman (2190)-Arthur Maters (2078) remise
2. Robin Bosters (2072)-Marcus Driessen (2026) remise
3. Jeroen Hekhuis (2137)-Roderick van Kempen (2007) remise
4. Henrik Westerweele (2007)-Luuk Weidema (1820) 0-1
5. Rogier van Gemert (1838)-Benjamin Brandt (1745) remise
6. Roeland Alders (2005)-Stefan Vleming (1829) 1-0
7. Paul van Rooijen (1874)-Bert Corneth (1808) 0-1
8. Bert Henderikse (1826)-Chris Gerritsen (1740) 0-1