Het eerste team heeft in de derde ronde van de landelijke schaakcompetitie een lelijke nederlaag geleden. In Rotterdam werd van het derde team van Charlois Europoort verloren met 5-3.

Eigenlijk begon de ellende al op de heenreis. Omdat de A58 afgesloten was moesten we een andere route nemen. Op zich geen drama en zeker niet als je het zoals wij van te voren weet. Nu hadden we via Zierikzee kunnen rijden, maar zowel René als Roeland koos er voor de dammenroute te nemen. Tja,  als je als schaker de dammenroute neemt, dan is dat de goden verzoeken.

Vanaf het begin zag het er lastig voor ons uit, ondanks dat René en Jeroen beiden prettig stonden. Daar tegenover stonden de moeilijke openingen van Robin en Roeland.

Rogier, die met twee punten uit net zoveel duels wel wat zelfvertrouwen had getankt, had een aardige stelling tegen oud-Goes speler Melvin Holwijn. Rogier dacht dat er met wat handige manoeuvres wel wat voordeel te halen viel. Hij kwam bedrogen uit en fopte eigenlijk zichzelf. Een vervelend begin dus.

Bert had een solide partij tegen de sterkste tegenstander van Charlois en haalde vrij gemakkelijk remise.

Corné deelde ook het punt, alleen dan tegen de minst geratte speler. Toevalligerwijs was Corné zijn opponent een dorpsgenoot van hem. In de partij gebeurde eigenlijk weinig en remise was dan ook een logische uitslag ondanks het kwaliteitsverschil op papier. Wie de slotstelling gezien heeft kon zien dat Corné eigenlijk erg slecht stond en wellicht zelfs verloren. Corné zei dat direct na de partij ook tegen zijn tegenstander die zich van geen kwaad bewust was.

Op het bord van Corné een meevaller, waar het bij Roeland alleen maar tegenviel. Vanuit de opening was het allemaal niet zo solide wat Roeland liet zien, al kreeg hij de kans om het allemaal wel heel ingewikkeld te maken om er nog een mooi resultaat uit te halen. Een paar mindere zetten gaf wit toch weer de kans om de draad op te pakken en uiteindelijk kreeg Roeland geen mogelijkheden meer op een resultaat. 3-1 achter dus.

Jeroen deed wat terug door zijn tegenstander weg te combineren in het eindspel. De witte stukken werkten beter samen en bovendien had Jeroen een gruwelijk loperpaar. Een tijdelijk offer op f7 liet de zwarte stelling helemaal instorten. 3-2 voor de Rotterdammers met nog drie potten bezig.

René had vanuit de opening een zeer prettige stelling met een mooi knol op d6. Na een flinke afwikkeling bleef een toreneindspel over. Omdat beide torens wat pionnen van elkaar wisten af te troggelen bleef er niets over om nog te winnen, waarmee René niet meer kreeg dan een halfje.

Met een 3,5-2,5 stand waren er nog twee partijen bezig. Robin en Henrik moesten nog strijden om er wat van te maken. Robin had zich in de opening lelijk vergist en stond duidelijk minder. Zijn tegenstander offerte een stuk om op de kale koning van Robin te beuken. In eerste instantie leek het voor wit in orde, maar Robin had terug kunnen komen omdat wit het niet doortastend genoeg deed. Met een blunder van Robin door een kwal weg te blunderen was het wit die alsnog met de buit er vandoor ging. Daarmee was de wedstrijd gespeeld.

Henrik had inmiddels niet veel meer op het bord dat een potremise stelling. Vanuit de opening had hij de a-lijn verkregen en daarmee stond hij toch wat prettiger. Toen de torens van het bord verdwenen bleef een dubbel paard eindspel over waar eigenlijk nog weinig eer aan te behalen viel. De partij werd uiteindelijk dan ook remise.

Meerdere spelers hadden een offday en juist tegen zo´n tegenstander zou je de punten mee moeten nemen uit Rotterdam.

Volgende ronde spelen we thuis en hoeven we gelukkig dus niet over de dammenroute te rijden. Kijken of het tegen het sterke HWP 2 wel gaat lukken.

1. Angelique Osinga (1858)-Henrik Westerweele (1981) remise
2. Gijsbert Kamerman (2032)-Robin Bosters (2102) 1-0
3. Albert Kamman (1883)-René Tiggelman (2163) remise
4. Melvin Holwijn (1927)-Rogier van Gemert (1879) 1-0
5. Filip Borst (1895)-Jeroen Hekhuis (2084) 0-1
6. Peter Kemner (2085)-Bert Henderikse (1894) remise
7. Pearl Uyttenhove (1540)-Corné Boogaard (1843) remise
8. André van der Graaf (1914)-Roeland Alders (1941) 1-0