Onze kopman René blijkt na drie ronden externe competitie wederom een constante factor voor ons team. Waar hij normaal gesproken behoorlijk wat overwinningen boekt is het nu de remisefactor die om de hoek komt kijken. Na in de eerste twee ronden geremiseerd te hebben was het nu de derde puntendeling op rij. Ongeslagen, maar of we daar nou zo blij mee moeten zijn… Later in dit verslag meer hierover.
Voor de duidelijkheid we speelden in de derde ronde tegen ZSC. ZSC is een combiteam opgebouwd uit spelers van Zierikzee en Denk en Zet uit Scherpenisse. Aangezien het tweede team van Landau niet wilde promoveren naar de landelijke derde klasse besloot ZSC dit wel te doen. Op papier is het Zeeuwse team verre weg het zwakste team en daarmee zou ons eerste ook wel met 8-0 moeten winnen. Papier is geduldig en 8-0 werd het dan ook niet. Ook de verdienste van een aantal spelers van onze tegenstander, maar zeker ook de verdienste van onze meest constante speler.
Jeroen was als eerste klaar en wel binnen het uur kon hij aan de bar een biertje bestellen. Vanuit de opening ging de normaal lastige tegenstander Sebastiaan Koedoot lelijk de fout in waardoor de zwarte koning op het midden van het bord bleef. Na 15 zetten vond Sebastiaan het dan ook genoeg geweest.
De tweede die klaar was met zijn partij was Rogier. Waar hij normaal altijd lange partijen aflevert won hij nu snel een kwaliteit. Daarna ging het snel en was het binnen een mum van tijd 2-0.
Op de rest van de borden zag het er ook goed uit en daarmee was al snel duidelijk dat de matchpunten in Souburg zouden blijven. René was aan bord 6 geposteerd aangezien zijn prestaties aan het eerste bord niet de gewenste scores hadden opgeleverd in de eerste twee ronden. Het echte verhaal is overigens dat René nog naar een feestje moest en snel klaar wilde zijn met een overwinning. Die overwinning kwam er overigens wel bijna, maar dan voor zijn tegenstander. Joost van Eenennaam is een talent, maar daarmee moet René nog wel van hem winnen. Vanuit de opening was het nog wel prima en Joost moest oppassen dat hij tactisch niet overlopen zou worden. Hij verdedigde zich goed en René gooide er een pion tegenaan. Deze zag hij echter nooit meer terug. In het toreneindspel deed Joost zetherhaling en René kon niet anders dan remise te accepteren. Wellicht als Joost nog voor de winst was gegaan dat René nog had kunnen verliezen. Doordat Laura, René zijn dochter, voor het tweede wel overtuigend won, konden de beiden Tiggelmannen alsnog tijdig naar het feest.
Robin, die René verving aan het eerste bord, was inmiddels een pion rijker tegen Sjaak Spiegels en de zwarte centrumpionnen rukten gestaagd op. Na stukwinst vond Robin zijn tegenstander het wel mooi geweest en was de derde overwinning van de middag een feit.
Henrik was de volgende met een punt. Tegen Martin Krijger ging het niet van een leien dakje en de partij had erg gecompliceerd kunnen worden als Martin een zet niet verwisseld had. Nu was het Henrik met een pion voorsprong in een gelijk loper eindspel. Toen de lopers van het bord verdwenen was het gedaan en was het pionneneindspel simpel gewonnen.
Corné pakte vervolgens remise omdat hij weinig tijd had. Gezien het krachtsverschil had hij waarschijnlijk nog best door kunnen spelen, maar Corné had medelijden met onze meest constante speler en koos voor remise. Zijn tegenstander had weliswaar geen rating, maar tegenwoordig kost dat gewoon veel punten als je niet wint. Volgend jaar waarschijnlijk nog net een rating van 1800. Overigens een goede prestatie van Corné want hij speelde met zwart.
Dan nog twee spelers die bezig waren. Bert aan het derde bord en Roeland aan het laatste bord. Tegen Peter de Vrieze zou er normaal gemakkelijk gewonnen moeten worden door onze teamleider, maar dat was in de praktijk niet het geval. Peter speelde een prima partij en lange tijd had Roeland geen zicht op een overwinning. In het verre eindspel speelde Peter wat mindere zetten en gaf hij een pion weg. Daarna werd het eindspel secuur naar de winst gespeeld en kon Roeland opgelucht ademhalen na deze benauwde zege. Complimenten overigens voor de tegenstander die gezien zijn rating behoorlijk goed voor de dag kwam.
Bert was de laatste zwoeger die bezig was. Gedurende de partij leek het er op dat aan dit bord geen winnaar te noteren zou vallen. Bert houdt van melken en ook nu ging hij aan de slag als een boer die zijn koeien melkt. Aangezien zijn tegenstander zo’n 200 elo-punten minder had zou je zeggen dat er nog wel mogelijkheden waren. Misschien werd er niet perfect verdedigd, maar Bert kwam er niet doorheen. Toen er twee koningen overbleven wilde Bert zelfs nog doorgaan met melken, maar gezien het feit dat dat niet kan moest Bert tevreden zijn met een puntendeling.
Souburg-ZSC 6,5-1,5
1. Robin Bosters (2073)-Sjaak Spiegels (1811) 1-0
2. Jeroen Hekhuis (2152)-Sebastiaan Koedoot (1771) 1-0
3. Bert Henderikse (1953)-Kees van den Nieuwendijk (1734) remise
4. Henrik Westerweele (1974)-Martin Krijger (1726) 1-0
5. Rogier van Gemert (1857)-Rick van de Breevaart (1656) 1-0
6. René Tiggelman (2196)-Joost van Eenennaam (1555) remise
7. Corné Boogaard (1869)-Jac Weeland (0000) remise
8. Roeland Alders (1952)-Peter de Vrieze (1365) 1-0