Het eerste team heeft na de toch wel verrassende zeges op Voorschoten en Sliedrecht ook haar derde wedstrijd in winst omgezet. Thuis werd het gedegradeerde Landau uit Axel met 5,5-2,5 verslagen. 

Voor aanvang van de wedstrijd bij het uitwisselen van de opstellingen leek het een zeer zware middag te worden. Het begin was er dan ook totaal niet voor ons eerste. Roelans stond matig uit de opening en ook Robin en Corné hadden een mindere opening net als Rogier overigens. Jeroen, Henrik en invaller Martin hadden daar en tegen wel een aardige stelling opgebouwd vanuit de opening. 

Om ook maar meteen met Martin te beginnen. De opening was er voor hem en zijn tegenstander had een zogenaamde Cees Rouw-loper. Kortom een fijne stelling voor onze invaller. Helaas kon hij geen goede voortzetting naar de winst vinden en kon de Cees Rouw-loper ook nog geruild worden ook. De stelling was daarmee wel vervlakt met als een logisch vervolg een remise.

Daarna kwamen er wat overwinningen, waarmee we op maar liefst 3,5-0,5 kwamen. Henrik speelde wederom een prima partij en offerde op de witte koning. Het leverde hem wat pionnen op en een gewonnen stelling. Zijn tegenstander moest teleurgesteld opgeven.

Roeland wist zijn matige opening te boven te komen. Waarschijnlijk had wit wel ergens een prima voortzetting gemist, maar naarmate de partij vorderde kwam zwart er warempel beter uit. Na een sterke paardzet offerde wit een kwaliteit en dat was de inleiding naar de winst van onze captain. Het was nog even uitkijken, maar nadat de voorsprong een volle toren werd, was het gedaan. Mat was onontkoombaar.

Het derde punt kwam van Jeroen die fide-meester Christophe Gregoir op een nederlaag trakteerde. Vanuit de opening had wit al wat ruimtevoordeel, maar met zo'n tegenstander weet je dat je uit moet kijken. Een onnauwkeurigheid van de FM gaf Jeroen een paar mooie centrumpionnen. De partij werd daarna ook keurig naar de winst gespeeld.

René had het lastig tegen talent Bas de Feijter. In het eindspel kon hij waarschijnlijk alsnog winnen, maar een onhandige pionzet bracht niet meer dan een remise. Zodoende al wel een punt in de pocket. 4-2, want Corné had inmiddels zijn partij in een nederlaag zien verzandde. Of het nodig was weet ik niet, maar dat heb ik wel vaker bij partijen van onze Dordtenaar alhoewel hij wel een kwaliteit had gewonnen. Hij was wel behoorlijk teleurgesteld, maar dat mag ook als je zo verliest.

Rogier stelde de matchpunten veilig. Een iets minder toreneindspel werd eigenlijk redelijk eenvoudig remise gekeept. Hetgeen de derde overwinning op rij betekende. 

Robin wist pas in de slotfase dat de punten al veiliggesteld waren. Hij moest flink zwoegen om de winst te grijpen. Vanuit de opening werd hij eigenlijk weggespeeld. Het kostte een pion, want anders was de partij direct klaar geweest. Vreemd genoeg kreeg hij die pion redelijk makkelijk terug en daarna kreeg hij er zelfs nog een bij. Je weet, als Robin op een pion kan gaan zitten, dan laat hij het niet na. Zo ook nu niet. Diep in blessuretijd werd de 5,5-2,5 aangetekend.

Souburg (1969)-Landau Axel (2053) 5½-2½
1. FM René Tiggelman (2240)-Bas de Feijter (2093) remise
2. Jeroen Hekhuis (2134)-FM Christophe Gregoir (2177) 1-0
3. Henrik Westerweele (1983)-Arthur Hugaert (2080) 1-0
4. Robin Bosters (2040)-Randy van Houtte (1967) 1-0
5. Roeland Alders (1892)-Dennis van Vliet (2054) 1-0
6. Corné Boogaard (1852)-Gertjan Verhaeren (2060) 0-1
7. Rogier van Gemert (1808)-Yves Regniers (1993) remise
8. Martin Koolhoven (1806)-Wim Versporten (2000) remise