Na de traditionele prijsuitreiking van afgelopen seizoen en de Zomercompetite ving de eerste ronde van de Wintercompetitie aan. Met 7 partijen was het nog niet erg druk. Verrassingen vielen er niet te noteren.
Regerend kampioen René had niet veel moeite met Henrik. René liet zich met de witte stukken niet verleiden tot speculatieve en wellicht incorrecte stukoffers en versterkte in plaats daarvan steeds verder zijn stelling. Henrik moest nauwkeurig spelen, maar deed dat één zetje niet. René was er als de kippen bij om beslissend voordeel te behalen.
Teruggekeerd in de Wintercompetitie - na een sabbatical van een jaar - is Paul van Rooijen. Hij en tegenstander Albert ruilden al snel dames en dat bleek een opmaat te zijn tot een ouderwets potje koffiehuisschaak. En dat was beide heren uiteraard wel toevertrouwd. Paul speelde dit spelletje wat nauwkeuriger dan Albert en hij kon zodoende zijn terugkeer bekronen met een vol punt.
Willem kwam tegen Merijn in een iets beter eindspel terecht. Toen Merijn torenruil toeliet werd het zelfs een gewonnen pionneneindspel. Willem wist echter het smalle pad naar remise te vinden en Merijn kon opgelucht adem halen. Een iets breder, eigenlijk veel breder pad naar remise was er bij de schaakiconen Alex en Martin. Alex schoot in een remisestelling echter een enorme bok en verloor geruisloos.
Jean-Pierre heeft voor dit seizoen als goed voornemen om niet één keer als laatste klaar te zijn. De eerste ronde slaagde hij daarin glansrijk. Tegenstander Max raakte in de draak van Jean-Pierre het spoor volledig bijster, hij kon groot materiaalverlies niet meer voorkomen.
Xander opende zijn seizoen ook goed door Ingel over de kling te jagen. Een keurig potje weer van ons jeugdtalent! Tenslotte was daar nog de partij tussen Frans en Laurens. Frans wilde Laurens wel even een poepje laten ruiken, maar het was Laurens die heel langzaam Frans van het bord wist te drukken.