Deze ronde stond de topper tussen René en Jeroen op het programma. René zou bij winst het kampioenschap nagenoeg niet meer kunnen ontlopen, maar zou Jeroen winnen, dan was alles weer mogelijk. René kwam met een duidelijk voordeeltje uit de opening. Echter, de zetten in het middenspel waren niet helemaal optimaal, waardoor Jeroen een gelijkwaardige stelling kon bereiken. Meer dan dat zat er ook niet in, waardoor tot remise werd besloten.

Jean-Pierre was snel klaar tegen Hans. Een paar weken geleden maakte hij nog knap remise, maar nu kwam hij er niet aan te pas.

Bij Carl tegen Max ontstond er een stelling waar sommige spelers van gruwen en sommige spelers van smullen. Carl had een gewonnen pionneneindspel bereikt, maar speelde dit niet optimaal. Hij promoveerde weliswaar een pion tot dame, maar ook Max dreigde er eentje te halen. De dan ontstane stelling zou voor Carl verloren zijn, dus hij besloot tot pat. In de uitgebreide analyse achteraf bleek er een schitterende studieachtige winnende combinatie voor Carl te zijn, helaas niet gevonden in de partij.

Laurens van Dijk speelde de opening uitstekend en Tom moest in de verdediging. Hoe precies weet ik niet, maar Tom wist de rollen om te draaien en Laurens moest uiteindelijk het onderspit delven. Martin de Bock bleek niet opgewassen tegen Willem terwijl Alex geen moeite kende met Xander. Roel dacht een eenvoudige avond voor de boeg te hebben, maar Frans bleek zo taai als schoenleer. Sterker nog, Frans had Roel een slechte avond kunnen bezorgen door 2 pionnen mee te snoepen. Hij vergaloppeerde echter een paard en Roel kwam met de schrik vrij.

Ook werd een halve bekerfinale gespeeld en wel tussen Robin en Henrik. Er kwam een zeer apart materiaalverhouding op het bord. Robin had 3 lichte stukken tegen (voor Henrik) een dame en 3 pionnen. Die verzuimde meerdere keren de genadeklap uit te delen, waarna Robin uiteindelijk nog naar de winst wist te counteren.

Stand volgt via Roeland...