Ronde 20 van de competitie kent een apart begin. Na een vijftal zetten kwamen Frans Baljeu en Willem Coppoolse er achter dat het bord verkeerd stond.

Verder waren er best wat verrassingen te noteren. Maar daar kom ik zo op terug. René Tiggelman liet zich niet verrassen. De taaie Jaap van de Plasse werd vakkundig naar een nederlaag geschoven. Henrik Westerweele won gemakkelijk van Martin Koolhoven, al bleek laatstgenoemde een behoorlijke kans gemist te hebben zo bleef na het invoeren van de partij door Henrik.

Bij Willem Coppoolse tegen Frans Baljeu leek een verrassing in de lucht. Net toen Frans kon toeslaan tegen de sterker ingeschaalde Willem sloeg het noodlot toe. Eerst vloog er een stuk af en vervolgens een volle toren.

Jean-Pierre van Gemert moest aantreden tegen zijn vader Tom. Toe hij op het prikbord keek was hij al niet zo heel blij. Achter het bord was de blijdschap helemaal verdwenen. Tom had de partij van zijn leven en Jean-Pierre werd steeds somberder. Uitendelijk maakte vader Van Gemert het gedecideerd af.

Een andere verrassing was de uitslag van de partij tussen Bert Henderikse en Martin de Bock. Bert leek het eindspel te gaan winnen met een pion meer. In de analyse leek dit niet gemakkelijk, maar wel haalbaar. In plaats van de winst te grepen was het Martin die zeer verrassend aan de haal ging met de winst.