Wat een gemakkelijke overwinning had moeten worden werd een zwaar bevochten zege. René Tiggelman wist maar niet de genadeklap uit te delen en Jeroen Hekhuis bleef daardoor hopen op een resultaat.
René had een mooi tijdelijk offer geplaatst en kreeg dat met rente terug. Dat Jeroen in leven bleef was een wonder. Elke keer wilde Jeroen er weer de brui aan geven, maar René presteerde het om steeds net niet de beste zetten te spelen. Uiteindelijk kwam onderstaande stelling op het bord. Commentaar is van Jeroen.
In de partij volgde 1. … Db8+ 2. Dg3 Dxg3 3. Kxg3 Lxd7 4. exd7 a2 5. d8D a1D
“Alleen nog even dames ruilen en remise. Helaas vond René de mat via 6. Le4+ Kg7 7. De7+ Kg8 8. Ld5+ Kh8 9. Df8+ Kh7 10. Le4#”
“Ik keek nog heel lang naar 1. … Lxg2 2. d8D Ld5+ en wit ontsnapt niet aan eeuwig schaak, wat die ook probeert. Maar met zoveel koningszetten viel het gewoon niet uit te rekenen. Had ik die mat gezien uit de partij dan had ik dit wel geprobeerd natuurlijk.”
Bert Henderikse is vaak op het rustige pad, maar deze avond waren de remmen los. Tegen Jos van der Kaap was het bord snel in de fik ook omdat Jos een rustige variant uit de weg ging. De stelling was regelmatig moeilijk te doorgronden en de beiden heren gaven elkaar geen duimbreedte toe. In het eindspel werd remise overeengekomen.
Erik Wolf maakte het Roeland Alders lange tijd knap lastig. Hij gaf een pion voor stelling, maar Roeland kon de pion met de nodige moeite houden. Eerder kon Roeland al een stuk winnen, maar hij vertrouwde het niet. Wit zou dan ook mat moeten gaan anders heeft Roeland zelf een probleem. De engine was duidelijk. Het stuk had gewoon geslagen kunnen worden. Nu duurde de partij nog wat langer en rond middernacht had Roeland eindelijk gewonnen door Erik mat te zetten.
Albert Vermue had al snel een stuk van het bord gesnoept. Tegenstander Alex Jonkheer bleef lang taai en het was allemaal niet zo eenvoudig om te winnen. Uiteindelijk was het stuk er toch net een te veel en kon Albert de winst op het scorebord noteren.
Arno Boutens stond lang bout tegen Eric Bouman. Vooral de loper was een soort van pion op e7, ook wel een Cees Rouw-loper genaamd. Door een foutje van Eric kon Arno zich loswurmen en kwam de loper ook vrij. Er was opeens geen houden meer aan en Eric moest zich gewonnen geven.
Erik Pieterse en Anton Nooijen hielden elkaar lang in evenwicht totdat Anton in een grapje trapte. Een aftrekaanval met het paard leverde een kwaliteit op en even later ook de winst.
Brandon Haasbroek mocht blij zijn met een remise tegen Merijn van Broekhoven. Merijn had een open torenlijn en wellicht on hij ook wel de pion op e5 meesnoepen. Merijn zag het niet en vond remise ook wel prima.
Marciano Verduijn verloor van Ruud Stroo. Het was een ingewikkelde partij waar Marciano eigenlijk zijn koning wel veilig had moeten zetten. Ruud maakte dankbaar gebruik van de onveilige koning en wist het eindspel netjes af te maken.
Jan Engelen greep de winst op Erik Breure. In het begin leek Erik wel wat kansen te hebben, maar uiteindelijk ging het helemaal mis en kon Jan de felicitaties in ontvangst nemen.