Bert Henderikse heeft helaas niet nog een keer kunnen stunten in de interne competitie. In het verre eindspel ging hij tegen René Tiggelman kopje onder.
Vanuit de opening stond onze clubkampioen al wel prima tegen Bert, maar daarmee was de partij nog lang niet gespeeld. Bert weerde zich kranig en er ontstond een eindspel dat iets makkelijker speelde voor René dan voor Bert. René had het loperpaar en een vrijpion op de b-lijn. Bert had een paard en een loper. De stelling leek in evenwicht, maar toen Bert het paard ruilde voor een loper (hetgeen in een oogopslag ook logisch leek) was het pardoes verloren. René liet even zijn fluwele eindspeltechniek zien en de buit was binnen. Jammer voor Bert dat hij het kansje op een remise miste. Hiermee bleef René wel met de volle buit aan de leiding.
Roeland Alders kwam niet verder dan remise tegen Max Toetenel. Wellicht had er in het middenspel wel meer in gezeten. Een paardoffer behoorde tot de mogelijkheden. Na de partij bekeken Jeroen en Roeland de partij nog even en slaan was wel heel fout geweest. Niet slaan was ook gevaarlijk. Wellicht dat er een ontsnapping was, maar het was Roeland dat dan de kansen gehad had. Nu vervlakte de stelling en deed Roeland het eigenlijk nog slecht ook door passief te gaan staan. Het stond en daarmee werd remise overeengekomen.
Erik Pieterse hield het lang vol tegen Hans Groffen en leek zelfs wat beter te staan. De lopers van Hans stonden passief, maar nadat Hans de paarden van Erik had weggejaagd draaide de rollen om. Erik had zich daarmee in de nesten gewerkt door zijn stukken wat onhandig neer te zetten. Hans profiteerde daarvan en Erik kon opgeven. Desondanks een goede partij van Erik die nog niet zo heel lang schaakt.
Erik Wolf was te sterk voor Ruud Stroo. Aanvankelijk leek Ruud wel beter te staan en daarbij had hij een kwaliteit gewonnen. Nadat Erik de kwal terug won stortte de stelling van Ruud volledig in en was het Erik die het volle punt mee naar huis nam.
Carl Schoor verraste Henrik Westerweele. Carl deed niets en Henrik stond met de zwarte stukken al snel beter. Hij had het loperpaar en meer ruimte. Desondanks was de muur van Carl maar moeilijk te slechten. Een overmoedige poging van Henrik was niet goed en Carl profiteerde optimaal. Het eindspel was totaal gewonnen. Carl speelde het nog wat stroefjes, maar won uiteindelijk wel.
Frans Baljeu won snel een pion van Anton Nooijen, maar vergat daarna dat zijn paard in stond. Anton pakte dit buitenkansje graag mee, wikkelde af naar een gewonnen eindspel en greep daarna eenvoudig de winst.
Jeroen Hekhuis was als eerste klaar. Johanna Brouwer kon snel aan de thee. De opening was al niet zo handig gespeeld met e6 en g6 en Jeroen stond daarmee al snel goed. Daarna had Johanna een flinke black-out door haar dame op c7 te zetten. Die stond niet gedekt en Jeroen pakte deze dan ook maar met zijn dame.
Willem Brouwer had meer succes voor de familie Brouwer. Marciano Verduijn hield het lang vol, maar Willem was te sterk. Het slot van de partij was fraai. Willem zette zijn loper op d6, maar die kon niet geslagen worden, omdat de dame op f8 gepend stond door de dame van Willem op e8 (gedekt door een toren op e1). Slaan van de dame leverde stukwinst op doordat de witte toren op e8 schaak gaf en er een loper op c8 bleef hangen. Volgen jullie het nog? Ik heb helaas niet meer de exacte stelling meer voor me.