verslag: H. Westerweele

Vrijdag de 13^e speelde Souburg zijn bekerwedstrijd tegen Middelburg. Normaal gesproken is Souburg de favoriet tegen Middelburg, maar in deze bekerwedstrijd was Middelburg de favoriet. Dit jaar was de animo voor een bekerteam nihil binnen Souburg. Zodoende traden we aan met spelers uit het B & C team.

Na loting kregen we zwart op de oneven borden en konden we iets verlaat in het volle clubgebouw van Middelburg van start gaan.

Na een uur spelen moest Jan zijn koning omleggen. In een Engelse opening kwam hij beter te staan tegen Arjan van Tuijl op bord 4, maar pardoes gaf hij met een vorkje zijn dame weg en was de partij gespeeld. Jammer, want Jan speelde zeer degelijk tot dat moment.

Op bord 1 speelde Henrik weer tegen Marcel Nellen. Marcel speelde iets te opportunistisch en na een verkeerd offer in de opening kwam hij gelijk verloren te staan en niet veel later stond hij ook nog mat.

Op bord 2 en 3 was de strijd een stuk spannender.

Op bord 3 speelde Vincent met de zwarte stukken tegen Alex Jonkheer net als de dag ervoor in de interne competitie van Souburg. Lange tijd ging de partij gelijk op, maar uiteindelijk kwam Alex twee pionnen voor te staan en moest Vincent in tijdnood verdedigen. Dit was teveel gevraag en zodoende was het 2 – 1 voor Middelburg.

Op bord 2 was Carl onze invaller. Hij werd op het laatste moment opgeroepen, omdat Anton met griep thuis zat. Carl speelde met de witte stukken tegen Aart Kögeler. Zijn tegenstander had gedurende de partij wat overwicht, maar naarmate de partij vorderde kreeg Carl toch een gelijk stelling in de vorm van een toreneindspel. Tot in de late uurtjes probeerde Carl de winst te forceren. Mogelijk was deze winst er ook, maar de remise lag altijd op de loer. Uiteindelijk werd het ook remise.

Al met al een spannende wedstrijd, maar we kwamen net iets te kort in de eerste ronde van de bekercompetitie.

Gedetailleerd:

Middelburg – Souburg 2,5 – 1,5

Marcel Nellen (1800) – Henrik Westerweele (1892) 0 – 1

Aart Kögeler (1725) – Carl Schoor (1675) remise

Alex Jonkheer (1569) – Vincent Sleuyter (1652) 1 – 0

Arjan van Tuijl (1568) – Jan Engelen (1236) 1 – 0

Na een lange reis i.v.m. werkzaamheden aan het spoor kwamen we uiteindelijk na 1,5 uur aan bij de speelzaal in Sas van Gent. Om 20.00 uur stond de wedstrijd HWP A – SKS Bop het programma. 

HWP A was enigszins verzwakt aan de wedstrijd gekomen, maar helaas konden we daar niet van profiteren. Willem was om 21.00 uur als eerste klaar, nadat hij in een gelijke stelling het remiseaanbod accepteerde van Manuel Colsen. Echter Manuel had al gezien dat bord 2 (Carl) en bord 1 (Henrik) verloren stonden en zo geschiedde ook .Carl kwam al snel in de problemen in een Evans Gambiet. Johan de Zwart speelde het Evans Gambiet netjes en kwam al snel goed te staan en na 75 minuten spelen kon Carl opgeven. Niet veel later konden de stukken bij Henrik ook in het doosje, nadat hij in 20 zetten van het bord werd geveegd door Marnix van der Zalm in een Pirc. Albert zorgde voor het enige lichtpuntje door in een mindere stelling wat rommelkansen te creëren en vervolgens ook te benutten en zo won hij van Martin Stam op bord 3. En zo konden we weer om 22.00 uur huiswaarts keren. In een sfeervolle auto, maar wel met een nederlaag op zak.

Gedetailleerd: 

HWP A​- SKS B

Marnix van der Zalm (2054)​-​Henrik Westerweele(1913)​1 – 0

Johan de Zwart (1910)​​-​Carl Schoor (1690)​​1 – 0

Martin Stam (1782)​​-​Albert Vermue(1655)​​0 – 1

Manuel Colsen (1558)​​-​Willem Brouwer (1639)​​ remise

Op bord 1 speelde Henrik met de zwarte stukken tegen Erwin Kloosterman. Erwin is een d4 speler en hij staat bekend om zijn solide en positionele spel.Het lukte Erwin ook vrij eenvoudig om een solide stelling te creëren en het lukte Henrik vervolgens niet om deze witte stelling te kraken. Er ontstond een gesloten stelling met geen enkele zwakte voor wit en een zwarte stelling met een kreupele witveldige loper. Vervolgens ging Henrik een mogelijke zetherhaling uit de weg en stortte zijn kaartenhuis ook nog eens in. Erwin won simpel een kwaliteit en tikte het eindspel eenvoudig uit.

Op bord 2 speelde Carl met de witte stukken tegen Niels de Feijter (de broer van). De opening van Carl was een op zich normale gang van zaken in de ruilvariant van Carl-Kann. Wel kon Niels op zet 13 met b5xa4 een pion slaan die Carl eenvoudig kon terughalen door eerst met Ld3xa6 een pion te slaan. Vervolgens zou Carl zich dan gaan richten op pion a4. Carl meende echter dat het nog beter was eerst Tf1-b1 te spelen en zich vervolgens dan op a4 te richten. Dat bleek een tegenvallende inschatting en Carl bleef dus één pion achter. Carl zag de partij al de mist ingaan en probeerde via een loperoffer op h6 nog een valletje. De bedoeling was dan om ineens met de agressieve torens op c8 en g8 remise af te kunnen dwingen. Dat kon Niels echter nog net verhinderen waarna Carl kon opgeven.

Albert mocht met de zwarte stukken op bord 3 aantreden tegen de Goeseteamcaptain Hans Welten. Albert leek actief te staan, maar Hans stond als een huis en ook wel iets beter. Hans kon zijn voordeel uitbouwen doordat Albert teveel naar de partij van Henrik had gekeken. Albert lette te weinig op zijn verdediging en moest zijn meerdere erkennen. Een overtuigende overwinning van de Goese teamcaptain.

Willem maakte zijn debuut in Souburg B op bord 4 en onttrok zich aan de malaise van het team. David de Feijter (de broer van)was zijn tegenstander. David speelde de Leningradvariant van het Hollands tegen Willem. De variant leidt regelmatig tot scherp spel, maar in dit geval bleef het strategisch van aard. Willem opende op zet 14 de e-lijn en na het afruilen van de zware stukken over die lijn ontstond er een spannende dans van de lichte stukken met hun koningen. Beide spelers hadden op dat moment nog 7 pionnen. Op zet 28 verloor David door een beoordelingsfout een belangrijke pion waarna Willem de partij rustig naar zich toe wist te trekken. Prima pot!

Ondanks het prima potje van Willem kwamen we er tegen Goes B niet aan te pas. Het enige wat we voor elkaar hebben gekregen is  dat onze tegenstanders met een grote lach op hun gezicht naar huis toe konden.

Gedetailleerd:

Souburg B​​ 1729          ​​-​ Goes B​​​ 1803

Henrik Westerweele​1925​​ -​ Erwin Kloosterman​ 1893 ​​0-1

Carl Schoor​​ 1715        ​​-​ Niels de Feijter​​ 1783​​  0-1

Albert Vermue​​ 1652      ​​-​ Hans Welten​​ 1779​​       0-1 

Willem Brouwer​ 1622     ​​-​ David de Feijter​​ 1755​​  1-0

verslag door Henrik Westerweele 

De Zeeuwse avondcompetitie werd de laatste jaren keurig beurtelings gewonnen door SKS A en Goes A. Ook dit jaar is het na slechts vier ronden al duidelijk dat het weer een two-horse race wordt. Misschien omdat de paardenrensport in Nederland nooit groot is geworden bestaat er  niet echt een Nederlands equivalent voor deze Engelse uitdrukking, maar voor schakers ligt de vertaling “tweepaardenspel” heel erg voor de hand. Een spel waarin Goes A intussen een kleine voorsprong op bordpunten heeft genomen. Het is natuurlijk dit jaar ook gewoon weer hun beurt om te winnen, al krijgt SKS A in de onderlinge wedstrijd (maart 2019) nog de kans de klok een keer tik-tak-tik-tak-tak te laten klinken.

Op de avond dat Goes A met 4-0 in Sas van Gent wist te winnen, mocht SKS A het opnemen tegen Goes B. Op het eind van de avond bleek Goes A een half bordpuntje verder te zijn uitgelopen. 

De wedstrijd begon goed toen Henrik Westerweele een bijzondere dubbele aanval op het bord kreeg tegen Niels de Feijter. Een paard op b6 viel een toren op a8 aan en een pion op e5 viel tegelijkertijd een dame op f6 aan. Welke logische zettenreeks hieraan vooraf zou kunnen zijn  gegaan was voor de andere Souburgers een vraagteken en ook Henrik zelf slaagde er tijdens de terugreis niet in een duidelijke uitleg te geven. 

In de partij van Jeroen Hekhuis leek het er even op dat zijn tegenstander Erwin Kloosterman bezig was een zeer gevaarlijke aanval op te zetten. Erwin’s optimisme was echter van korte duur. Het bleek allemaal niet goed genoeg doorgerekend en een leep lokzetje leverde Jeroen stukwinst op.

Rene Tiggelman had na zijn overwinning op Rinus Burgerhoff het prettige gevoel een goede partij te hebben gespeeld. Nu heeft hij dat wel vaker en meestal worden deze roze illusies verbrijzeld tijdens het naspelen van de partij met behulp van de computer. Dit keer was de gevreesde Gedroogde Kabeljauw echter opvallend mild in zijn oordeel: wit kreeg een voordeeltje en wist dat zonder echte pieken en dalen naar een vol punt uit te bouwen.

Als laatste Souburger was nu Roeland Alders bezig in zijn partij tegen David de Feijter.  Roeland werd vorig seizoen nog een beetje geplaagd door zijn teamgenoten omdat hij telkens in passieve slechte stellingen terecht kwam en tapt daarom dit seizoen uit een heel ander vaatje. Hij zette zijn stukken dit keer zeer actief neer.  Een positieve ontwikkeling, maar helaas was zijn stelling weer net zo beroerd als vroeger.  Gelukkig miste David een paar keer de sterkste zet, waardoor de actieve stukken remise door zetherhaling konden afdwingen. 

Goes B            - SKS A

Rinus Burgerhoff  - Rene Tiggelman     0-1

Erwin Kloosterman - Jeroen Hekhuis     0-1

Niels de Feijter  - Henrik Westerweele 0-1

David de Feijter  - Roeland Alders     rem