In de vierde ronde van de landelijke schaakcompetitie is het eerste team blijven steken op een gelijkspel. Gezien de tegenstand en de kansen die er waren gedurende de wedstrijd was een puntje een magere oogst.
Charlois Europoort 3 thuis of uit is vaak een wereld van verschil. Waar het Rotterdamse team thuis vaak op volle oorlogssterkte kan aantreden is het bij een uitwedstrijd nog wel eens verzwakt. Zo was afgelopen zaterdag ook het geval. De eerste drie borden hadden ze vol gezet met drie invallers, waar men probeerde met de basisspelers op de lagere borden te scoren. In het verloop van de wedstrijd leek die tactiek helemaal niet te werken en leek het er op dat Souburg een gemakkelijke middag zou krijgen. Even na vijf uur bleef het team echter verbouwereerd achter met een zuur gelijk spel. Charlois kon tevreden naar huis keren aangezien ze het maximale uit de stellingen hadden gehaald.
Robin was als eerste klaar met een vol punt. De telefoon van zijn tegenstander ging twee keer af en dat was voldoende om in te grijpen voor de wedstrijdleider.
Daarna volgde een remise van Henrik. Henrik had zich verslikt in de opening en keer tegen een pionnetje achterstand aan. Hij probeerde een soort van offensief te creëren op de damevleugel, maar dat leek niets te worden. Zijn tegenstander speelt niet meer zo veel en vond zijn niveau wat roestig zodat hij het niet meer zag om voor de winst te spelen en Henrik een remiseaanbod kreeg. Dit aanbod werd dan ook naar tevredenheid aangenomen.
René was de volgende met een vol punt. Zijn tegenstander speelde niet eens zo onaardig, maar René was simpelweg gewoon veel beter. De zwaktes van zijn tegenstander gaven René de kans de partij simpel te winnen.
Rogier had een goede tegenstander aan het zevende bord. Hij was echter goed op de hoogte van de opening van zijn tegenstander en nam vanuit de opening het heft in handen. De witte stukken stonden klem en de zwarte stukken konden mooi richting vijandelijke koning. De aanval sloeg verwoestend door en daarmee wist Rogier de kater van de vorige ronde mooi weg te spoelen.
Bert speelde tegen ‘angstgegner’ Melvin Holwijn. In een ver verleden waar Bert nog voor Middelburg uit kwam werd er nog wel eens verloren van deze speler. Nu was de partij lang in evenwicht. Beide spelers hadden het loperpaar en van beide kanten kon hier niet veel meer worden uitgevoerd. In het eindspel kreeg Bert toch nog een kans met een doorbraak. Helaas werd deze winnende voortzetting gemist en werd de partij alsnog remise. Het gemene was dat René direct na de partij deze zet liet zien.
Ondanks dat een mooie 4-1 voorsprong met nog drie partijen bezig. Jeroen stond prima, Roeland duidelijk minder en Corné zat nog in de opening, waar het alle kanten op kon. Zoals topclubs in de Champions League ook nog wel eens zo’n comfortabele voorsprong weggeven zou het Souburg toch niet overkomen. Toch?
Eerst Jeroen die de boot in ging. Vanuit de opening had hij de zwarte stelling goed onder druk en leek het een kwestie van tijd of zwart moest capituleren. In het middenspel raakte Jeroen de draad volledig kwijt. Zijn tegenstander rook bloed en opeens was het Jeroen die achteruit moest. Zijn stukken deden niet meer wat van hen verwacht werd en de aanval van de zwartspeler werd fataal. Een flinke domper dus.
Dan Corné. Zoals gezegd speelde hij nog de opening waar de andere partijen al klaar waren of aan een eindspel begonnen waren. Beide spelers hadden wel kansen op een iets betere voortzetting, maar waarschijnlijk was alles in de marge. Corné was echter geheel van slag en er kwam geen goede zet meer op het bord. Zijn tegenstander wist hier wel raad mee en kon gemakkelijk overwinning pakken. 4-3 alweer. Beetje de vergelijking van Ajax die een 4-1 voorsprong niet kon vasthouden en na twee rode kaarten het spoor volledig bijster was. Ook hier was de 4-3 een ware penalty voor Corné.
Tot slot de gelijkmaker. Roeland moest zijn mindere stelling verdedigen. Zijn tegenstander was een goede positionele speler en vanuit de opening stond de zwarte stelling onder druk en daarbij kwam Roeland ook nog eens in flinke tijdnood. Op een gegeven moment was er een mogelijkheid om de stelling totaal in evenwicht te krijgen, maar vlak voor de veertigste zet werd deze combi niet gevonden. Daarna was de stelling verloren en wist Roeland zijn tegenstander de stelling netjes naar de winst te spelen. Overigens had er ook nog een variant in gezeten met een toreneindspel met een pion minder en dus wat rommelkansen. Maar deze had Roeland met zo weinig bedenktijd nooit gevonden.
Zodoende op de valreep een zuur gelijkspel aangezien deze wedstrijd gewoon gewonnen had moeten worden. Op 1 februari mogen we het in Breda proberen tegen De Baronie.
Souburg 1-Charlois Europoort 3 4-4
1. René Tiggelman (2198)-Pearl Uyttenhove (1572) 1-0
2. Jeroen Hekhuis (2091)-Zhi Yang Fan (1797) 0-1
3. Robin Bosters (2091)-Ed Lorwa (1179) 1-0
4. Henrik Westerweele (2000)-Valery Maes (2093) remise
5. Roeland Alders (2011)-Andrzej Pietrow (1998) 0-1
6. Corné Boogaard (1837)-Angelique Osinga (1924) 0-1
7. Rogier van Gemert (1834)-Cor de Wit (1998) 1-0
8. Bert Henderikse (1866)-Melvin Holwijn (1942) remise