Souburg heeft gedaan wat het moest doen: winnen van en bij Goes B. Omdat vorig jaar het kampioenschap in de avondcompetitie op basis van bordpunten in Souburgs voordeel werd beslist, klinkt een 1-3 overwinning niet als de meest ideale uitslag. De Souburgers mogen echter blij zijn, dat ze de matchpunten meenamen, want met een beetje pech...

Het duel der teamleiders op bord 2 eindigde als eerste. Hans Welten offerde 2 stukken voor de toren plus pion. Zoals wel vaker is de partij met de 2 stukken dan (enigszins) in het voordeel, mits die zijn extra stukken weet te activeren. Dat was Jeroen wel toevertrouwd. De paarden dartelden er lustig op los en toen ook de loper een woordje ging meespreken kwam de genadeklap: een bruut dameoffer gevolgd door een elegant pionmat. Een blik op de overige borden zorgde echter niet voor een Hallelujahstemming.

René dacht een oud gambietje van stal te halen, maar zowel de pion als de geïnvesteerde tijd zag hij niet meer terug. Tegenstander Rinus Burgerhoff dacht echter ook net te lang na, zodat hij in de eeuwigdurende tijdnoodfase een 'veilige' zetherhaling prevaleerde boven een interessante winstpoging. En ook Robin kwam met een half punt goed weg. Vanuit de opening leek hij Erwin Kloosterman te overspelen, maar ergens haperde de machine en kwam hij in een verloren dubbeltoreneindspel terecht. Maar toen zwart blijkbaar ergens de winst miste, verzandde de stelling.

Ook Roeland had vanuit de opening niets bereikt. Zijn tegenstander Jo Tholenaar kon echter niet leven met een puntendeling zonder bloedvergieten en permiteerde zich nog een frivoliteitje. Dat liep echter verkeerd af en Roeland was er als de kippen bij om deze avontuurlijke onzorgvuldigheid af te straffen.