René Tiggelman had de kans om de koppositie over te nemen van Roeland Alders, maar heeft verzuimd dit te doen. Na een nederlaag van Roeland op Jeroen Hekhuis ging René in het verre eindspel tegen Paul van Rooijen ten onder.
In de partij tussen Jeroen en Roeland was het witvoordeel van Jeroen snel verdwenen. Sterker nog na het kreupele 14. Pce2 was er duidelijk voordeel voor de huidige koploper.
Stelling na 14. Pce2
De witte dame werd naar een zwak veld gejaagd door 14. ... Pe5 en werd helemaal lam gelegd. Er volgde 15. Dh3 Pg6 16. Lg3 Tfd8. Achteraf had Roeland moeten gaan klooien op de damevleugel, waarna Jeroen waarschijnlijk zijn stelling niet kon houden. Nu ging het anders. Een simpele zet gaf de prachtige stelling van zwart meteen naar een goede stelling voor wit. Met het simpele 17. Tc1 werd er met Lc7! gedreigd.
Stelling na 17. Tc1
Roeland zag de dreiging totaal over het hoofd en speelde 17. ... Pe4? Jeroen speelde natuurlijk 18. Lc7! En uit was de partij. Er werd nog wel doorgespeeld, maar Jeroen kwam niet meer in de problemen.
Jeroen aan het nadenken over Pc3.
René had kunnen profiteren van de blunder van Roeland, maar verzaakte. Paul van Rooijen was zijn tegenstander en die moest al snel een pion geven. Wel had Paul wat compensatie doordat zijn lopers lekker meededen, maar tegen iemand met een techniek als René zou het een slechte of zelfs verloren stelling zijn.
Paul van Rooijen (rechts) in actie tegen onze clubkampioen.
Paul bleef echter in de partij en René posteerde zijn paard niet echt handig. De tienvoudig clubkampioen won zijn verloren pion terug en greep er zelfs nog een zodat René zelfs een mannetje achter kwam. Het eindspel bleef lang spannend. Paul bleef koel en pakte de volle buit.
Door deze zege staat Roeland nog net aan kop, maar het verschil met de nummers 2 en 3 (René en Jeroen) is erg klein.
In de middenmoot deed Albert Vermue goede zaken. In eerste instantie zag het er niet naar uit, want vanuit de opening had hij een kleine kwaliteit weggegeven tegen opponent Henrik Westerweele. Laatstgenoemde deed het vervolgens zeer onhandig waardoor Albert alsnog het punt binnenharkte.
Merijn van Broekhoven had het betere van het spel tegen Martin de Bock, maar verzuimde de beste zetten te spelen met groot voordeel. Het paarden (voor Martin) tegen lopers eindspel werd remise gegeven.
Laurens van Dijk overspande de boog tegen Max Toetenel. Laurens leek wel een fijne stelling te hebben, maar offerde daarna onnodig zodat hij gewoon materiaal achter kwam. Max wist hier wel raad mee en speelde de partij daarna simpel naar de winst.
Arend Bandsma had het moeilijk tegen Kees Polderman en kwam zelfs een pion achter. Het toreneindspel was ook niet een, twee, drie gewonnen, maar de fluwele eindspel techniek van Arend gaf uiteindelijk de doorslag. Die techniek leverde Arend dan ook de overwinning op.
Laura Tiggelman speelde een aardige partij tegen Joas Fontijn. Ze had haar partij welliswaar eerder naar winst kunnen brengen, maar ondanks dat ze dat niet deed, kwam ze geen moment in gevaar.
Laura, hier afgeleid door de fotograaf had een aardige partij.