René Tiggelman en Jeroen Hekhuis liepen de laatste tijd nog wel eens averij op in de strijd om te titel. In deze ronde kenden de beide heren niet zoveel problemen.
René speelde met de zwarte stukken tegen Albert Vermue. Albert kan zo nu en dan nog wel eens een gevaarlijke klant zijn en in de vorm die René heeft wil die combinatie nog wel eens succes hebben. In deze ronde had Albert best een aardige opening al werd hij verrast dat er opeens een Siciliaanse draak op het bord stond. Dat vond Albert niet zo prettig en even later produceerde hij een wat mindere zet. René profiteerde optimaal en waar de zwarte stukken actief op het bord stonden waren het de witte stukken die er wat beteuterd bij stonden. Na materiaalverlies vond Albert het wel mooi geweest.
Jeroen speelde tegen Roel Schroevers. Ook hij had de zwarte stukken en met dat Engelse systeem van wit is het best lastig allemaal, omdat dat best solide is voor wit. Er was dan ook lange tijd niets aan de hand totdat Roel in het middenspel wat overzag. Een aftrek aanval viel de dame aan en een paard werd daarmee twee keer aangevallen. Op zich niet zo heel erg ware het niet dat het paard door dame en toren verdedigd was. Dit kostte dus een kwal. Jeroen moest her en der nog wel oppassen, maar toen hij uiteindelijk de d-lijn ging pakken was het eigenlijk gedaan. Roel zag het kansloze van de missie in en gaf op.
Roeland Alders had geen problemen met Alex Jonkheer die geen enkele keer kon zeggen dat ie goed gestaan had. Alex vond het eng om te rokeren, maar had dat achteraf beter wel kunnen doen. Het zwarte centrum werd opengereten en de arme koning van Alex werd onder vuur genomen. Het kostte een berg materiaal en gaf Roeland de winst.
Martin de Bock was snel klaar met Jan Engelen. Nadat hij een kwaliteit gewonnen had was het simpel om de partij naar zich toe te trekken.
Merijn van Broekhoven was als laatste bezig net als zijn tegenstander Frans Baljeu uiteraard. Ook Merijn had een kwaliteit gewonnen, maar zag lang niet hoe hij zijn stelling naar winst moest brengen. Hij dacht dat de kwal teruggeven de juiste beslissing was, maar dat was hij eigenlijk niet. Frans zag niet hoe hij in een gelijk eindspel terecht moest komen en kwam nu diep in de problemen. De witte verre vrijpion was opeens niet meer te stoppen waardoor Merijn de winst greep. Als Frans, nadat Merijn met zijn pion was gaan lopen, hetzelfde gedaan had, was Merijn weliswaar eerder aan de overkant, maar kon Frans daarna ook een dame halen aangezien de zwarte pion niet meer van promotie af te houden was. De beide schakers hadden dit gemist.
Laura Tiggelman won ‘the battle of the queens’ tegen Johanna Brouwer. Gemakkelijk ging het allemaal niet. De opening was wel fijn voor haar, maar daarna leek de stelling te kantelen. Zeker omdat Laura ook niet zoveel tijd meer had. Het was Johanna die echter de boot in ging door niet op haar handen te blijven zitten. Na een snelle zet gaf ze pardoes een toren weg. Daar wist Laura wel raad mee en ze gaf het voordeel niet meer weg.
Bram Baljeu had een makkelijke avond tegen Kees Polderman. Dan heeft het oefenen op de computer misschien toch z’n vruchten afgeworpen. Al snel was het Kees die in de problemen kwam. Bram had een goede stelling en Kees wist zijn problemen niet meer op te lossen.
Willem Brouwer en Wolfgang Reichpietsch hadden lang een stelling waarbij geen materiaalverschil was. Echter waren het de stukken van Willem die wel fris en fruitig waren terwijl de stukken van Wolfgang helemaal verkeerd op het bord stonden. Dit verschil werd in het eindspel dan ook netjes naar de winst gebracht door Willem.
Remco Hekhuis had de makkelijkste avond. Tegenstander Christiaan de Winter was zich vergeten af te melden waarmee de partij reglementair gewonnen werd door Remco.