Het is bijna Sinterklaas en daarom in rijm dit relaas.
In deze ronde moest René tegen Jeroen en daar was behoorlijk wat om te doen.
De aanval op de koppositie werd geopend en de partij werd zenuwslopend.
René stond in het begin niet goed, maar Jeroen toverde niets uit de hoge hoed.
René kwam uit de problemen en Jeroen kon daarbij niets claimen.
Jeroen had daar niet op gerekend en daarmee werd de vrede getekend.
Jeroen toon hier z'n gezicht, maar de stelling bleef in evenwicht.
Bij de nummer twee zat het weer mee.
Roeland had het moeilijk tegen Eric van Driel, die prima ten aanval viel.
De tijdnood speelde Eric op en dat zette de stelling op z'n kop.
Roeland ging alsnog de partij winnen en daar kon Eric niets meer op verzinnen.
Martin de Bock maakte tegen Xander Joosse een gok.
Deze pakte verkeerd uit en daarmee ging Martin met een stuk minder hard op zijn snuit.
Kees Verberkmoes speelde tegen Frans en in het eindspel gaf hij hem geen enkele kans.
Kees (rechts) speelde tegen Frans en gaf met een overwinning zijn schaakcariere wat glans.
De stelling van Alex Jonkheer deed aan de ogen veel zeer.
Zelf vond de Middelburger van niet, maar dat deerde tegenstander Maarten Arts geen biet.
Met de koning aan de andere kant maakte hij van deze partij een schand.
Maarten zijn centrumpionnen liepen door en daarmee kwam hij met 1-0 voor.
Alex zijn koning ging de verkeerde kant op en daarmee kreeg hij van Maarten klop.
Bert met al zijn ervaring had in Arend toch wel een lastige paring.
In het begin was de stelling nog aardig in evenwicht, al toonde Bert een stalen gezicht.
Eindspelkenner als Bert is ging het voor Arend op het einde toch nog mis.
Roel is voor even weer terug in het land en toonde zich van zijn beste kant.
Het is toch wel frappant, want elke keer als hij er is is Laura zijn tegenstand.
Roel toonde aan dat hij nog de betere schaker was en Laura haar verdediging was hier van glas.
In de stelling van Laura zat de klad en Roel zette haar stikmat.
Roel staat hier al goed, maar toonde op het laatst nog een stikmat uit de hoge hoed.
Kees Polderman nam het er van.
Tegen Joas Fontijn was zijn stelling al snel rein.
Kees zette Joas onder druk en dat kostte al snel een stuk.
Daar was niets aan verzonnen en zo had Kees gewonnen.