Jeroen Hekhuis heeft stuivertje gewisseld met René Tiggelman en is weer koploper. Beide spelers wonnen hun partij, maar doordat Jeroen een keer goede zaken voor het doordeweekse team heeft gedaan staat hij weer bovenaan.
Gezien de speeltijd in deze ronde die beide spelers nodig hadden zou Jeroen wel wat bonuspunten kunnen krijgen al werkt het natuurlijk niet zo. Albert Vermue was zijn tegenstander, maar van het woord 'tegenstander' was niet of nauwelijks spraken. Albert offerde in een Morra uiteraard een pion. Daarna ging en nog een mannetje vanaf en dat lijkt toch niet de bedoeling. De slechte grappen die Jeroen normaal maakt zaten niet in de stelling en onze preses kon snel aan de bar plaatsnemen om de barman te verblijden met een bezoek.
René deed wat langer over zijn partij tegen Henrik Westerweele, maar kwam geen moment in gevaar. De witte stukken domineerden op de damevleugel en voor Henrik was er op den duur geen houden meer aan.
Bert Henderikse had twee partijen deze avond, althans dat beweerde hij. Tegen Kees Verberkmoes was hij erg vervelend en zette hij Kees vast. Toen Bert het niet handig deed wurmde Kees zich los en kon Bert opnieuw beginnen. Het paardeindspel was gewonnen al moest Bert het wel secuur spelen.
Koos Koolhoven en Walter Franse speelden onderling remise. Of de partij spannend was durf ik absoluut niet te zeggen. De partij tussen Max Toetenel en Merijn van Broekhoven had een verrassend slot.
Roel Schroevers is even terug in Nederland. Hans Groffen heeft het geweten en moest genoegen nemen met een puntendeling. Hij wilde het eerst nog wel even proberen na een aanbod voor remise van Roel, maar zag later dat doorspelen nog wel eens gevaarlijk zou kunnen zijn,
Alex Jonkheer had de overwinning op zijn slof, maar schoot uit. Carl Schoor kwam met de schrik vrij. In een paardeindspel met een pion meer voor het boegbeeld van Middelburg moest Carl alle zeilen bijzetten om niet over de knie te gaan. Remise werd op het nippertje gehaald.
Arend Bandsma stond al aardig tegen Cees Rouw die erg veel tijd nodig had. Uiteindelijk viel zijn vlag dan ook in een al niet te fijne stelling voor hem. Tom van Gemert was snel klaar met Wolfgang Reichpietsch., terwijl zoonlief Jean-Pierre weer eens als laatste bezig was. Kees Polderman was taai. In het eindspel was het gedaan al bleef Kees lang doormodderen. Wel geheel kansloos overigens.
Martin de Bock snoepte het punt af van Joas Fontijn, terwijl Frans Baljeu het snelle spelen van Xander Joosse afstrafte.